INT. APPARTEMENT ROBERT - AVOND
Robert staat op het terras van zijn loft te roken in een een warme, wollige trui. Hij ademt wolkjes. Het is koud.
Hannah parkeert intussen haar wagen. Ze stapt uit en zoekt tussen haar sms'en naar het juiste huisnummer. Ze wandelt een aantal meter, en komt dan aan bij het juiste adres. Ze zoekt Robert's naam op de bel.
Boven hoort Robert de BEL gaan in de living.
Hij stokt even, maar duwt dan zijn sigaret uit en loopt het appartement binnen. Het is smaakvol ingericht, met mooie materialen. Overal liggen er boeken. Op het aanrecht liggen hapjes klaar en de sushi die hij eerder had besteld.
Robert neemt de parlofoon van de haak.

ROBERT
Hallo?

HANNAH
Hey. Het is Hannah.

ROBERT
(oude-vrouwenstem)
'Robèrt is niet thuis'

Hannah LACHT.

ROBERT
Bovenste verdieping.

Hij BUZZT en Hannah duwt de deur open.
Ze wandelt de gang door naar de lift, stapt die in.
Robert checkt snel de staat van zijn leefruimte. Hij klopt de kussens van zijn zetel op, gaat naar de open keuken, haalt twee wijnglazen uit de kast, houdt ze tegen het licht.
Hannah komt boven aan en klopt op de deur.
Robert doet open.

ROBERT
Hey.

HANNAH
Hey.

Robert geeft Hannah een kus op haar wang.

Stilte.

ROBERT
Wilt ge hier efkes blijven staan, of?

Hannah LACHT ingetogen.

HANNAH
Eeeuh, nee.

Hannah passeert Robert en gaat hem voor, de gang in.

HANNAH
Amai, echt sorry vo-

ROBERT
Geen erg, ik heb de reservatie verlaat.

HANNAH
Ik heb een flesje mee.

ROBERT
Danku.

Ze komen in de leefruimte. Hannah probeert haar verontwaardiging weg te steken en zet de fles wijn neer op de salontafel. Ze begint haar jas uit te doen. Robert gaat achter haar staan om die aan te nemen.

HANNAH
Oh. Merci.

ROBERT
Maak het u gemakkelijk.

Hannah gaat zitten. Ze kijkt rond.
Robert hangt haar jas aan een kapstok in de hal. Dan komt hij terug de living in. Hij neemt haar fles wijn van de salontafel.

ROBERT
Mag die open?

HANNAH
Maakt niet uit.

ROBERT
Jawel, palindroom. Ge neemt geen kwalitatieve Afrikaanse wijn mee om dan te gaan doen alsof het u niet uit maakt wat we drinken. Gij zag uzelf al zitten met een glas rood.

Hannah lacht toegevend.

HANNAH
Maak maar open.

Robert loopt naar het keukeneiland, opent een schuif, haalt een kurkentrekker boven en begint de wijn te openen.

ROBERT
Ik zag mijzelf ook hoor.

HANNAH
Hoezo?

ROBERT
Ik dacht na over hoe het zou zijn vanavond. Ergens maakt ge u toch een beeld van hoe een eerste kennismaking zal zijn.

HANNAH
Een eerste is het niet hè?

ROBERT
Telt wel als eerste.

Hij stapt weer naar de leefhoek met twee glazen rode wijn. Hannah staat recht om er eentje aan te nemen.
Robert gaat zitten, Hannah volgt zijn voorbeeld. Ze zitten elk aan een uiteinde van de zetel en drinken.
Hannah kijkt rond. Robert merkt het.

ROBERT
Als gij straks liever op café gaat zitten...

HANNAH
En op kaasblokjes en Stella teren? Nee nee, merci. Het is hier mooi. Ge hebt een goeie smaak.
 

ROBERT
Merci.
(Houdt wijnglas omhoog)
Gij ook.

HANNAH
We zouden zo sushi moeten hebben of zo...

Robert verslikt zich bijna in zijn slok.

ROBERT
(grinnikt)
Ze komt los.

Hij staat op en loopt weer naar de keuken.

HANNAH
Ik heb honger.

ROBERT
Ge zijt dan ook veel te laat.

Hannah LACHT.

ROBERT
Sint Niklaas jong...

HANNAH
Mja.

ROBERT
Zeker dat die 'Robèrt' zei? Niet Roger of zo?

HANNAH
Zeker. 'Robèrt is niet thuis.' Echt toevallig.

ROBERT
Niks is toeval.

Robert zet de plateau met hapjes en sushi voor Hannah neer op de salontafel.

HANNAH
Ge doet dit vaker precies.

ROBERT
Wat? Vrouwen uitnodigen en dure hapjes op een plateau leggen? Nee. Gij?

Hannah schudt haar hoofd.

HANNAH
Ik val niet op vrouwen.

Robert lacht klein. Hij gaat zitten.

ROBERT
Maar ge nodigt wel vaker mannen uit?

HANNAH
Nee, het was een mopje.

Robert knikt.

ROBERT
Allebei een soort van maagd dus.

Hij neemt een slok wijn.

ROBERT
Wat ge hier ziet, Hannah, is mijn beste kunnen. Wij zijn groot genoeg om te weten dat dat niet meer is dan een filter. De foto ziet er goed uit, maar niemand weet dat ge ongewassen zijt en eigenlijk nog in uw training zit.

HANNAH
Wat ik zie is fake?

ROBERT
Wat gij ziet, is een eerste date! Gij hebt u ook uitgedost, toch? Of wordt ge zo wakker?

Hannah doet even alsof ze nadenkt, haalt dan onschuldig haar schouders op en knikt. Robert lacht.
 

ROBERT
Wauw...

Hannah lacht klein. Robert kijkt naar haar. Ze nemen beiden nog een slok.

ROBERT
Gij zijt echt zo schoon.
(beat)
Allez ik wist dat wel, maar... Ik was de gradatie vergeten.

HANNAH
Danku.

ROBERT
Ik zeg dat niet om u verlegen te maken hè.

HANNAH
Complimenten zijn altijd moeilijk aan te nemen, da's voor iedereen zo.

ROBERT
Ja maar dat zou het niet moeten zijn, toch? Ik heb ze wel leren aanvaarden. Ik weet wat ik kan, dus als ik daar een compliment over krijg, dan ga ik dat gewoon in ontvangst nemen.

HANNAH
Dus als ik zeg dat ik u een charismatische man vind, dan gaat ge niet blozen?

ROBERT
Dan ga ik vooral blij zijn dat een mooie vrouw dat zegt. Voor hetzelfde geld zag ge mij van te dichtbij en ging ge kokhalzen van de groeven.

Hannah schudt fronsend haar hoofd terwijl ze nog een slok neemt. Ze slikt door.

HANNAH
Groeven zijn sexy.

Stilte. Spanning.

ROBERT
Oh, ik heb hier nog euhm...

Hij staat op en wandelt terug naar de keuken. Hannah schuift zich voorzichtig dichter bij waar hij zat.
 

HANNAH
Vertel is Robert; Wie zijt gij?

ROBERT.
Oei. Sollicitatie.

HANNAH
Ik ga het efkes zo moeten doen, ja. Anders eeeuh...

Robert haalt een zakje met tandenstokers boven en vult er een potje mee.

ROBERT
Anders?

HANNAH
Dan, ja.

ROBERT
Nee, maak uw zin is af?

Robert blijft aan het aanrecht staan.

ROBERT (CONT'D)
Wat gebeurt er dan? Dan leren we elkaar kennen, we laten onze mooiste kant aan elkaar zien en fantaseren wat we willen fantaseren. En voor de rest gaan we eten, drinken, praten-

HANNAH
Nu zijt gij mijn zin aan het af maken.

Robert glimlacht. Hij neemt het potje van het aanrecht en komt weer naar de zetel gelopen. Hij zet zich naast Hannah.

ROBERT
Dus, wie ben ik? Robert, 49 jaar. Twee, eigenlijk drie kinderen en een ex-vrouw.
(Beat)
Ah ja, enig kind.

HANNAH
Hobby's?

Ze meent het. Robert lacht.

ROBERT
Wel, nee.

HANNAH
Ge liegt.

ROBERT
Ah ja?

HANNAH
Kruiswoordraadsels.

ROBERT
Da's gewoon tijdverdrijf als ik de krant lees. Hebt gij hobby's?

HANNAH
Lezen, schrijven.

ROBERT
Schrijven?

HANNAH
Dansen.

Robert HAPT gespeeld naar adem.

ROBERT
Laat zien.

Hannah lacht. Ze staat grijnzend op uit de zetel en steekt een veelbetekenend handje uit naar Robert. Hij LACHT.

ROBERT
Nee, please, ik zou echt alles verpesten.

HANNAH
Ik ga niet alleen in uw living staan dansen.

De eerste nocturne van CHOPIN dartelt zachtjes door de ruimte. Robert staat op, neemt Hannah's hand vast en legt een hand zachtjes op haar rug. Ze staan zo dicht bij elkaar dat ze elkaar niet kunnen aankijken.

HANNAH
(Mompelt)
Met uw oude-mannenmuziek.

Robert lacht een beetje. Ze wiegen rustig op de muziek.

ROBERT
(Fluistert)
Iemand heeft mij ooit gezegd dat ik dans zoals Steve Wozniak.

Hannah LACHT.

HANNAH
Leugens.

Hij tilt zijn neus voorzichtig iets meer naar haar hals. Hij ademt diep in.

ROBERT
(fluistert)
Hmm. Muskus.

Hij trekt Hannah dichter tegen zich aan. Ze wordt er stil van.
Ze bollen uit. Hannah loopt naar de speaker, zet het volume weer wat ZACHTER. Dan leunt ze met haar rug tegen het aanrecht. Ze bloost nu echt. Robert gaat weer zitten en kijkt haar breed glimlachend aan vanuit de zetel.

ROBERT
Waaraan denkt ge nu?

HANNAH
Dat wilt ge niet weten.

Ze kijkt opnieuw rond in de ruimte.

HANNAH
Interieurarchitect?

ROBERT
Nee, die betaal ik.

HANNAH
Amai. Ik moet zelf bedenken waar ik mijn Ikea-planten zet.

ROBERT
Gij zijt schrijver.

HANNAH
Hoezo?

ROBERT
Ge zei dat ge schreef.

HANNAH
Als ik echt schrijver was, dan zou ik dat toch niet als hobby noemen?

Robert herevalueert.

ROBERT
Maar ge moet wel op uw geld letten?

HANNAH
Zie ik er arm uit?

ROBERT
How how, dat heb ik niet gezegd. Maar gij 'moet ZELF bedenken waar ge uw IKEA-planten zet’.

HANNAH
Ja. Zoals heel veel mensen.

Robert incasseert.

ROBERT
Niks tegen Ikea voor de duidelijkheid. Die balletjes...

Hij neemt een slok van zijn wijn. Hannah komt weer naar de zetel gelopen. Ze zet zich neer, neemt ook een slok.

HANNAH
Ik moet wel op mijn geld letten, ja. Gij niet?

ROBERT
Ik ben niet Jean-Pierre van Rossem, maar- Of is dat van voor uw tijd?

HANNAH
Ow ow, ik ken die wel.

ROBERT
Excuus. Ik heb al wat kunnen sparen, ik werk veel, dus ik geef mijn geld aan waar ik graag ben. Thuis.

HANNAH
Ok. En toch. Ge houdt van esthetiek. Dus iets in die sector.

Robert haalt speels zijn schouders op.

HANNAH
Kok?

Robert schudt zijn hoofd.

HANNAH
Makelaar?

Robert schudt opnieuw glimlachend zijn hoofd.

HANNAH
Hmmm, ik ga even nadenken op het toilet.

ROBERT
Aan het einde van de gang links. Of ge moogt ook boven gaan.

Hannah knikt en veert recht uit de zetel. Ze loopt richting de gang en komt onderaan de trap tot stilstand. Ze spitst haar oren tot Robert in de wasbak met wat glazen begint te RAMMELEN. Dan loopt ze de trap op naar boven.
Robert wast het kleine hoopje vaat dat in de gootsteen stond.
Hannah komt boven aan een deur die op en kier staat; Roberts slaapkamer. Ze duwt hem voorzichtig open, stapt naar binnen, knipt het licht aan. Donkere muren, een opgedekt tweepersoonsbed, sobere kunst. Even staat ze daar stil. Dan doet ze het licht weer uit, draait zich om en gaat het toilet binnen.
Robert loopt even terug naar de salontafel, neemt en slok wijn. Plots is het duidelijk hoe nerveus hij is. Hij gaat naar het aanrecht en begint met het afdrogen van de vaat.
Hannah plast. Ze ruikt aan de binnenkant van haar beide polsen. Dan wrijft ze één pols hard tegen haar hals, om haar parfum te verspreiden. Ze haalt lippenbalsem uit haar broekzak en doet een beetje op. Dan spoelt ze door, loopt weer naar beneden.
Robert doet het laatste beetje vaat als Hannah weer in de living verschijnt.

ROBERT
Ik heb wel iets dat als hobby kan tellen.

Hannah wandelt naar het aanrecht, waar Robert ook staat. Hij loopt naar een mand naast de zetel en haalt er een rode half-afgewerkte kabeltrui uit.

HANNAH
Nee...

ROBERT
Breien.

HANNAH
Dat hebt gij niét zelf gemaakt.

ROBERT
Toch wel.

HANNAH
Straf. Mooi zelfs.

ROBERT
Als hij af is, moogt ge hem hebben.

HANNAH
Nee, hoeft echt niet.

Robert haalt zijn schouders op, legt de trui terug in de poef. En zet zich in de zetel. Hannah komt naar de mand toegelopen en haalt de bijna-trui er weer uit.

HANNAH (CONT'D)
Echt raar...

ROBERT
Ik word daar rustig van.

Hij gebaart naar Hannah's lege glas wijn en houdt de fles omhoog. Hannah zet zich naast hem op de zetel en houdt haar glas dichterbij. Hun handen raken elkaar bij het inschenken. De spanning is te snijden.

HANNAH
Damn.

ROBERT
Ja... Moeilijk.

HANNAH
Denk aan de reservatie.

Hannah glimlacht samenzweerderig naar Robert.

HANNAH
Beroep?

ROBERT
Begrafenisondernemer.

HANNAH
Echt?!

ROBERT
Ja.
(beat)
Oei, temperatuur onder nul. Ik sta mensen bij bij hun verlies. Verpest ik nu uw fantasie?

HANNAH
Nee nee, mooi, op zich! Ik heb gewoon nog nooit iemand ontmoet die-

Robert zit breed te glimlachen. Hannah's frank valt. Ze stompt tegen zijn arm.

HANNAH
Echt...

ROBERT
Kom, nu ge mij ziet. Laat uw fantasie spreken. Wat ben ik, in uw hoofd?

Hannah denkt nog eens goed na. Ze zet zich dichter bij Robert en de twee kijken elkaar gespeeld (maar toch) doordringend in de ogen.

HANNAH
Zakenman.

ROBERT
Een begrafenisondernemer is een zakenman.

HANNAH
Ja, ik bedoel…
(beat)
Huh? Mag ik het niet weten? Zijt ge beschaamd?
(beat)
Iets heel saai... Boekhouder ofzo?

Stilte.

HANNAH
Wat? Jaaa!

ROBERT
Bedoempoemtsshh!!

HANNAH
Maar heh???

ROBERT
Maar als het u kan geruststellen; Ook een beetje makelaar. Ik kocht een studiootje met mijn eerste geld, toen ik trouwde kochten we samen iets en verhuurde ik de studio en zo heb ik me wat verdiept in kopen en verhuren. Investeren. Zo. Al mijn geheimen bloot.

HANNAH
Uw geheimen...

ROBERT
Geen begrafenisondernemer. Zijt ge nu gerustgesteld?

HANNAH
Toch een beetje.

ROBERT
Uw ware aard komt boven.

HANNAH
Nee, ik bedoel-

ROBERT
Daar kreeg ge het niet warm van.

HANNAH
Nee. Maar kon geen kwaad.

Stilte. Hun benen raken elkaar in de zetel.
Robert zet zijn lege glas neer op tafel.

ROBERT
We zullen eens vertrekken hier.

HANNAH
Ja.

Net wanneer Robert rechtstaat, wil Hannah haar glas wijn op de salontafel zetten. Het glas kletst tegen zijn bovenbeen, er loopt wijn over zijn broek.

HANNAH
Oh!

Robert gaat weer zitten, Hannah neemt een serviette van de salontafel en begint er mee over de vlek te wrijven.

ROBERT
Wacht, nee.

Robert neemt de serviette over van Hannah en begint over de vlek te wrijven.

HANNAH
Sorry.

ROBERT
Niet erg, maar ik ga zelf effe... Allez, ik vrees dat we anders die reservatie niet gaan halen.

HANNAH
Ik heb wel niet per se meer zo veel honger, eigenlijk.

Robert kijkt haar aan, probeert in te schatten of hij dit juist begrijpt.
Dan kust Hannah hem vol op de mond. Traag, innig. Robert trekt zich terug en legt zuchtend een hand in haar nek.

ROBERT
Hannah, dit is voor mij echt... Heel lang geleden.

HANNAH
Van mij ook.

Hannah maakt aanstalten om hem weer te kussen, maar Robert neemt haar gezicht in zijn handen en trekt haar helemaal tegen zich aan. Ze kussen hevig. We eindigen op zijn rug die uit beeld naar beneden gaat.