Robert op het terras van zijn loft (donkere tinten, open keuken). Je ziet alleen zijn rug. Het is winter. Hij heeft een (zelfgebreide) sjaal om. De bel gaat. Hij duwt zijn sigaret uit, draait zich om en komt zijn mooie loft binnen. Hij gaat naar de deur en buzzt de deur open. Simultaan zien we Hannah, in de SneakPeek vertical spiltscreen, op straat uit haar auto stappen, het juiste adres zoeken en tenslotte aanbellen.

​

• Hannah: Hey, het is Hannah

• Robert: (Oude vrouw stem) Robèèèrt is niet thuis

• Hannah: Hahahaa

• Robert: Bovenste verdiep

• (er wordt geklopt, deur gaat open)

• Hannah: Hey

• Robert: Hey

• Robert: Ga je blijven staan?

• Hannah: Euh, nee

• Robert: Kom binnen dan

• Hannah: Merci

• Hannah: Ik heb een flesje mee

• Robert: Dank u

• Robert: Maak het je gemakkelijk.

 

Hij hangt haar jas weg.

​

• Robert: Wil je deze openen of mag ik champagne knallen?

• Hannah: Maakt niet uit

• Robert: Nee, palindroom. Je brengt geen kwalitatieve Afrikaanse rode wijn mee om daarna onverschillig te zijn

• Robert: Je zag jezelf met een glas rood zitten. Of heb je deze voor mij mee om op mijn eentje leeg te drinken?

• Hannah: Doe maar rood dan

• (Vanuit keuken) Robert: Ik zag mezelf ook hoor.

• Hannah: Hoezo?

• Robert: Ik dacht na over hoe het zou zijn vanavond. Ergens maak je je toch een beeld van hoe een eerste kennismaking zal zijn

• Hannah: Een eerste is het niet

• Robert: Het telt als eerste. Die gin-tonic traktatie telt niet

 

Hij komt met twee glazen rode wijn, Hannah staat nog altijd recht.

​

• Robert: Ok dan. Op onze eerste kennismaking

• Robert: Op onze eerste kennismaking

• Robert: ga gerust zitten

• (beetje zenuwachtig) Hannah: Uhu

• Robert: Kijk, Hannah. We zijn twee volwassenen die samen een glas gaan drinken en straks gezellig gaan eten en hun gesprek gaan verder zetten. Maar als jij je ineens bedenkt en me maar een saaie grijsaard vindt, dan is dat je volste recht om te vertrekken

• Hannah: En wat, naar de nachtwinkel te gaan en me vol te steken met chips en koppijnwijn?

• Hannah: Neenee, geef mij maar die lekkere hapjes en een glas Simonsig

• Robert: Sig!! Dus je blijft voor de hapjes en niet voor mij…

• Hannah: (Glimlacht)

• Robert: Toch al iets goed gedaan dan

• Hannah: Euh, ja. Als je ze nog uit de keuken haalt

• Hannah: Of gaan we onder tl-licht aperitieven

• Robert: Aha, ze komt los.

• Hannah: ik heb honger

• Robert: je was ook te laat

• Robert: Jij stond gewoonweg in Sint-Niklaas

• Hannah: Jep

• Robert: Zeker weten dat je niet ‘Roger’ hebt gehoord?

• Hannah: Zeker ‘Robèrt is niet thuis’. Ik had het moeten weten.

• Hannah: Zo toevallig

• Robert: ik zei toch al, niks is toeval

• Robert: je had honger (gaat de hapjes halen in de keuken)

• Hannah: Doe je dit vaker?

• Robert: Wat, vrouwen uitnodigen en dure hapjes op een plateau leggen?

• Robert: Nee

• Robert: Jij?

• Hannah: Nee. Meestal is het bij mij salami van den Aldi

• Robert: aah, dus jij nodigt wel vaker mannen uit?

• Hannah: grapje

• Robert: Allebei een soort van maagd, dus

• Robert: Wat je hier ziet Hannah, is mijn beste kunnen. We zijn groot genoeg om te weten dat dit niet meer is dan een filter op een instagram. De foto ziet er goed uit, maar niemand weet dat je ongewassen bent en eigenlijk nog in je trainingsbroek zit

• Hannah: Dus wat ik zie is fake?

• Robert: Nee, wat jij ziet is een eerste afspraakje!

• Robert: Jij hebt je toch ook uitgedost vanavond?

• Robert: Of word je zo wakker?

• Hannah: (trekt haar ogen op)

• Robert: Dat is een compliment, Hannah. Je ziet er echt adembenemend uit. Ik wist dat je een mooie vrouw was, maar ik was de gradatie in schoonheid vergeten.

• Hannah: Dank u!

• Robert: Daar wordt ze verlegen van

• Hannah: Complimenten zijn moeilijk om aan te nemen. Voor iedereen.

• Robert: Niet akkoord. Ik weet wat ik kan, dus als ik daar een compliment over krijg, dan ga ik niet blozen. Maar dat gewoon in ontvangst nemen.

• Hannah: Dus, als ik zeg dat ik je een charismatische man vind, dan ga je niet blozen.

• Robert: Dan ben ik vooral blij dat een mooie vrouw dat vindt, Hannah.

• Robert: Voor hetzelfde geld, zag je me te dicht en ging je kokhalzen van de groeven.

• Hannah: Groeven zijn sexy

• (Spanning, stilte)

• Robert: Oeh, de olijven.

 

Hij gaat naar de keuken. Zij zet zich dichterbij waar hij zat. Spanning, stilte.

​

• Hannah: Vertel es Robert, wie ben je?

• Robert: Dit lijkt ineens op een sollicitatie

• Hannah: Ik moet me even begeven in die modus. Want die vreemde man hier voor, laat me helemaal ijl in mijn hoofd worden en als ik geen doorsnee vraag stel, dan…

• Robert: Dan…?

• Hannah: Dan….

• Robert: Ik weet niet wat je bedoelt, Hannah. Wat gebeurt er dan? Dan leren we elkaar kennen. We laten onze mooiste kant aan elkaar zien. We genieten van wat we denken van elkaar en fantaseren wat we willen fantaseren. Ik laat die lekkere muskusgeur van je door mijn neus glijden en de wijn door mijn keel. En voor de rest gaan we eten, drinken en praten… Althans voor vanavond. (Glimlacht)

• Hannah: Althans wat we laten zien

• Robert: Niet wat we denken

• (ze klinken) Robert: Op geuren en smaken

• Hannah: En gedachten

• Robert: Dus, wie ben ik

• Robert: Robert, maar dat wist je al. 49 jaar. 2, 3 kinderen en een ex-vrouw

• Robert: Ooh ja, enig kind

• Hannah: Hobby’s?

• Robert: Haha. Ok. We gaan ECHT die toer op

• Robert: Wel, nee.

• Hannah: je liegt

• Robert: ooh ja?

• Hannah: kruiswoordraadsels

• Robert: eerder tijdverdrijf. Bij het lezen van mijn kranten

• Hannah: Geen hobby’s dus

• Robert: Ik denk er even over na

• Robert: Wat zijn JOUW hobby’s?

• Hannah: Netflix, lezen, dansen

• Robert: Dansen? Mag ik?

 

Hij staat op en danst met haar, op de achtergrond is careless whisper het beste van zichzelf aan het geven.

​

• Robert: Is dat ok?

• Hannah: Ja, hoor

 

Je ziet dat ze elkaar dichter en dichter vastnemen. Hannah haar hand gaat in zijn nek.

​

• Robert: je ruikt echt lekker, Hannah (hij trekt Hannah net iets dichter tegen hem aan)

• Hannah: Welke geur heb jij aan?

• Robert: Gant

• Robert: Lekker?

• Hannah: Uhu

• Robert: ‘Uhu’

• (ze genieten zichtbaar met hun ogen dicht)

• (Na het intiem maar lief dansen, gaan ze terug zitten)

• Robert: A penny for your thoughts

• Hannah: Dat wil je niet weten

• Robert: Ooh jawel

• Hannah: Mooi appartement

• Robert: Dank u

• Hannah: Je hebt smaak

• Robert: Oooh, amai, merci!

• Hannah: Interieurarchitect?

• Robert: Nee, die betaal ik

• Hannah: Amai, ik moet zelf bedenken waar ik mijn Ikea planten zet

• Robert: Jij bent schrijfster

• Hannah: Hoezo?

• Robert: Omdat je laat blijken dat je op je geld moet letten

• Hannah: Dus je gaat ervan uit dat ik arm ben?

• Robert: Oooh oow, nee. Geen woorden in mijn mond leggen. Dat heb ik niet gezegd. Je liet uitschijnen dat je een interieurarchitect niet kan betalen

• Hannah: Oh ja?

• Robert: Ja. ‘Amai, ik MOET ZELF bedenken waar ik mijn IKEAplanten zet’. En even tussendoor, niks tegen ikea. De balletjes, weet je wel!

• Hannah: Ok. Je hebt gelijk.

• Robert: Schrijfster?

• Hannah: Nee (glimlacht) Maar, ik let wel op mijn geld ja. En jij kan ermee gooien?

• Robert: Nee, ik ben niet jean-pierre van rossem. Of misschien is dat van voor je tijd?

• Hannah: ow ow ow, ik ken die wel

• Robert: Excuus. Ik heb al een half leven achter de rug, ik werk veel, dus ik geef mijn geld aan waar ik graag ben, thuis

• Hannah: Ok. En toch. Je houdt van esthetiek. Dus, iets in die sector. Of je bent gewoon een geheim agent

• Robert: (knikt nee)

• Hannah: Kok?

• Robert: (knikt nee)

• Hannah: Makelaar?

• Robert: (Knikt wederom glimlachend nee)

• Hannah; hmm, ik ga even nadenken op toilet

• Robert: Aan het einde van de gang links. Of je mag ook boven gaan

 

Hij ruimt wat op en gaat een sigaret roken buiten. Je ziet haar tegelijkertijd naar het toilet gaan, ze maakt zich mooi, ruikt aan haar adem, schudt met haar handen wat volume in haar haar. Dan komen ze allebei terug naar de woonkamer.

​

• Hannah: (gaat terug zitten) Ok. Hobby

• Robert: Juist. Euh, joggen, whiskey’s verzamelen. Ja, bevestigend cliché EN breien

• Hannah: Nee!!

• Robert: Jawel

• Hannah: Nee!!!

• Robert: Ooh, jawel

• Hannah: Waauw, dan ben ik blij dat je geen patchoeli draagt

• Hannah: Breien…

• Robert: Je gelooft me niet he?

• (Neemt een half-afgewerkte trui uit de poef)

• Hannah: Heb jij dat gedaan?

• Robert: Ja.

• Robert: Ik heb er ook al eentje af. Wacht

• (gaat naar de kamer. Hannah kijkt wat rond, drinkt nog even van haar rode wijn. Doet wat lippenbalsem op)

• Hij komt binnen met een knalrode gebreide trui

• Hannah: Straf, mooi zelfs

• Robert: Je mag em hebben

• Hannah: Hoeft helemaal niet

• Robert: Een aandenken

• Hannah: Echt raar

• Robert: Ik word er rustig van

• Hannah: Dat mag

• Hannah: Ik heb dat nooit gekund, vrijen

• Hannah: Breien!!!

• Robert: (moet hardop lachen, maar ziet dat Hannah er wat verlegen van is geworden. Ach, Freudiaanse verspreking, toch? Nog wat wijn?

 

Hij schenkt bij, ze raken elkaars handen bij het inschenken. Er wordt gestaard, zwaar geademd, ze weten allebei, hier moeten we tegen vechten, de spanning is te snijden.

​

• Hannah: Damn.

• Robert: Wat?

• Hannah: Moeilijk.

• Robert: Wat is er moeilijk, Hannah?

• Hannah: Alsof je het niet weet.

• Robert: Verder raden dan maar?

• Hannah: Beroep, hmm

• Robert: Begrafenisondernemer

• Hannah: Echt?

• Robert: Ja. Oei, temperatuur onder nul. Ik sta mensen bij bij hun verlies. Verpest ik nu je fantasie? Nee, grapje! Kom, wat dacht je dan? Nu je me ziet. Laat je fantasie spreken. Wat ben ik, in je hoofd.

 

Ze kijkt rond en dan goed naar hem.

​

• Hannah: Een zakenman

• Robert: Een begrafenisondernemer is een zakenman

• Hannah: Ja, ik bedoel….

• Hannah: Huh? Mag ik het niet weten? Ben je beschaamd? Iets heel saai! Boekhouder ofzo

• (Stilte)

• Hannah: Wa? Jaa?

• Robert: (beschaamd) Bedoempoemshhhh

• Hannah: Maar, huh?

• Robert: Maar als het je kan geruststellen. Ook een beetje makelaar. Ik kocht een studiootje met mijn eerste geld, toen ik trouwde kochten we samen iets en verhuurde ik de studio en zo heb ik me wat verdiept in kopen en verhuren. Investeren. Zo. Al mijn geheimen zijn bloot

• Hannah: Je geheimen

• Robert: Ben je nu gerustgesteld, palindroom. Geen begrafenisondernemer

• Hannah: toch een beetje!!

• Robert: Ware aard komt boven.

• Hannah: Nee, ik bedoel

• Robert: Daar krijg je het niet warm van.

• Hannah: Ik koelde wat af ja, maar dat kon niet echt kwaad

• Robert: Heb je het warm? Zal ik de verwarming wat lager zetten?

• Hannah: Zal niet helpen vrees ik.

• Robert: Aah zo…

• Robert: We zullen vertrekken. Wat denk je. Heb gereserveerd om 19u. Dus eens je buiten bent zal je snel afgekoeld zijn.

• Hannah: Ok

 

Hannah wil haar half hapje terugleggen en er valt wat humus op zijn broek. Hij zit met zijn ene been op de zetel (bruno wyndaele-gewijs).

​

• Hannah: Oei, sorry

• (Wil het stukje wegnemen, maar eens haar hand op zijn been ligt, weten ze, het gaat gebeuren)

• Robert: Dat zou ik niet doen…

• Hannah: Nee?

• Robert: We weten allebei dat we op die manier de reservatie niet gaan halen

• Hannah: Ik heb niet zoveel honger

• (Zijn hand streelt die van haar, gaat naar haar gezicht, kijken elkaar intens aan)

• Robert: Ben je zeker, Hannah?

• Hannah: Uhu

• (Ze kussen)

• Hannah: Wacht

• Robert: Ja?

• Hannah: Normaal gezien doe ik dit niet

• Robert: Ik ook niet

• (Hij maakt aanstalten om terug te kussen, ze kussen hevig )

• Hannah: dit had ik niet verwacht

 

Robert kijkt haar aan en maakt haar blouse open.. Hannah trekt haar blouse uit, hij kust haar. We eindigen op zijn rug die uit beeld naar beneden gaat.

​

​

​