We volgen Falco in de straat, bijna aan Café Brel, de andere camera ziet en hoort Emiel Hij neemt zijn telefoon op, we horen Nina.

 

E: Whatsup?

N: Awel, nu stuurde die zo’n awkward filmpke. Ik twijfel non stop. Ja, hij is echt ok. Nee t’is té erg.

E: Heeft hij zijn hart op de juiste plek?

N: Hij is echt wel superlief. Daarmee is ‘t zo moeilijk!!! Shit fuck, wat moet ik doen?

E: Dat moet gij weten, Nientje. Shit, ik moet afleggen, hij is er al!!

N: Nu al? Kak!! Ik ga te laat zijn.

 

Falco zet zich aan de bar en leest de menukaart.

Alle woorden met een C leest hij luidop. (o.a. Campari)

 

E: Hey Falco, Campari orange voor u?

F: Hé? 

E: Ik dacht dat ge dat wilde bestellen? Ge zei Campari.

F: Ja, ja, euh ja, ik bestel een Campari. Campari, Campari is goed.

 

Emiel schenkt hem dat.

 

F: Hoe weet jij mijn naam?

E: Euhm, … (besluit om de waarheid te zeggen) Nina is een vriendin van mij. Brains, niet?

 

Falco knikt, sprakeloos.

 

F: Ken jij Nina goed?

E: Ja, al van dat ik klein ben, zij zorgde voor mij.

F: En jij nu voor haar.

E: (verrast) Ja. 

F: Ze gaat niet komen, ik weet het al.

E: Jawel, ze komt wel.

 

Op dat moment biept Falco’s telefoon. Hij krijgt van Nina gifjes door waarmee hij niet kan lachen. 

 

F: Ik kan echt tegen een mopje, lachen met OCD’ers, hahahaha. Grappig hoor. Echt hilarisch. 

F: Maar ze neemt mij niet serieus.   

F: Dit kan toch niet, én ze kent het verschil tussen smetvrees en OCD niet.

 

Een meisje (Dagmar) buigt zich over de toog. Wijst naar het drankje van Falco.

 

Meisje: Wat drinkt ge?

F: Campari, Campari, Campari. 

M: (tegen Emiel) geeft er mij ook zo eentje, geen drie (grijnst)

E: Ik denk dat Nina het goed bedoelt. Echt. Het is een comédienne voor iets, een goei zelfs!

F: Ik kan dit niet, sorry. Nee, neen dit gaat niet. Dit is slecht voor mij, snapt ge? Toxisch is dit. 

 

Nina passeert het grote raam van Brel, Emiel ziet haar en doet teken dat ze niet binnen mag, dat ze weg moet. De camera laat Emiel los en brengt Nina in beeld. Ze begrijpt hem niet direct, maar gaat even op haar stappen terug, ze blijft in beeld. 

 

Ze is toxisch. Of het is narcisme, (tegen zichzelf) Nee, ik ga het géén drie keer zeggen! 

Die stoornis bestaat ook bij vrouwen. En volgens mij is Nina dat. 

E: tegenwoordig is iedereen een beetje een narcist.

F: (negeert hem) Nina heeft echt geen goede hechtingsbasis hé, hier zie: (zoekt in zijn gsm tot hij haar whatsappje vindt en leest luidop) “Opgevoed door een moeder met heavy issues”. 

En dan die kwetsbaarheid, en … dat laag gevoel van eigenwaarde. Dat is een typisch kenmerk voor … (hij wil het woord narcist vermijden) dat soort mensen. Als je doet wat je deed, krijg je wat je kreeg.

E: Is dat niet van Einstein?

F: Mijn therapeut zegt dat. 

E: Is uw therapeut Einstein? 

 

Falco, helemaal in de war, gooit de handdoek in de ring én zes euro (drie stukken van 2 euro) op de toog en doet zijn jas aan. Falco schiet dwangneurotisch naar buiten. Op dat moment komt Nina binnen.

 

F: (tegen Nina) Ik ga het niet doen. Ik ga niet verder met jou. Het heeft me te veel tijd en inspanning gekost om te staan waar ik nu sta.

N: Ge bedoelt hier? 

F: Dat bedoel ik! “Grapjes”, zegt ze dan!!! 

N: Allez Falco! 

F: Narcist, narcist, narcist! Hier trek ik de grens. 

N: Ook drie keer?

F: Deze toxische kelk laat ik aan mij voorbij gaan!

 

Falco gaat naar buiten en laat Nina toch licht verbijsterd achter.